[فعل]

kıvranmak

/kɯvranmˈak/
فعل گذرا
صرف فعل

1 پیچ و تاب خوردن لولیدن، به خود پیچیدن

  • 1.Adam yerde acıyla kıvranmaktaydı.
    1. مرد روی زمین از درد به خودش می‌پیچید.
  • 2.Soğuk terler içinde titredi, yerde acıdan kıvrandı.
    2. در تب سرد لرزید، از درد روی زمین پیچ و تاب خورد.
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان