[فعل]

اِنْهَزَمَ

فعل گذرا

1 شکست خوردن

1.إِنْهَزَمَ فَرِيقُنَا فِي الشُّوطِ الأَوَّل.

تیم ما در نیمه اول شکست خورد.
2.الفَرِيقُ الَّذِي نَلْعَبُ بِهِ اِنْهَزَمَ خَمْس سَنَوَات مُتَتَالِيَة.

تیمی که در آن بازی می‌کنیم پنج سال متوالی شکست خورده‌است.