1 . بت
[اسم]

صَنَم

قابل شمارش مذکر
[جمع: أَصْنَام]

1 بت

  • 1.فِي الجَاهِلِيَّة، كَانَتْ كُلُّ قَبِيلَةٍ تَعْبُدُ صَنَماً.
    در دوران جاهلیت، هر قبیله‌ای بتی را می‌پرستید.
  • 2.وَ لْنَذْكُر مَثَلاً إِبْرَاهِيمَ الخَلِيلَ الَّذِي حَاوَلَ أَنْ يُنْقِذَ قَومَهُ مِنْ عِبَادَةِ الأَصْنَامِ.
    و به‌عنوان نمونه، باید از ابراهیم خلیلی یاد کنیم که تلاش کرد، قوم خود را از عبادت بت‌ها نجات دهد.
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان