1 . افتخار کردن
[فعل]

فَخَرَ

فعل ناگذر

1 افتخار کردن

  • 1.فِي القَصِيدَة، يَفْخَرُ الشَّاعِرُ بِفَضْلِهِ وَ بِفَضْلِ قَومِهِ.
    در آن قصیده، شاعر به فضل خود و قومش افتخار می‌کند.
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان