[اسم]

مُرُور

قابل شمارش مذکر

[جمع: مُرُورَات]

1 عبورومرور گذر‌کردن، گذشت

1.المُرُورُ لَدَيْهِ أَيْضاً قَوَاعِدِهِ الخَاص.

عبورومرور نیز قوانین خاص خود را دارد.
2.قَدْ يَتِمُّ إِلْغَاؤُهُ بِمُرُور الوَقْت.

ممکن است با گذشت زمان لغو شود.