[اسم]

وَلِيّ

قابل شمارش مذکر

[جمع: أُولِيَاء]

1 یار سرپرست، دوستدار

1.أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ

آگاه باشید که دوستان خدا هرگز هیچ ترسی (از حوادث آینده عالم) و هیچ حسرت و اندوهی (از وقایع گذشته جهان) در دل آن‌ها نیست.
2.وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ.

خدا دوستدار و سرپرست مؤمنان است.