[فعل]

anbrechen

/ˈanˌbʀɛçn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: brach an] [گذشته: brach an] [گذشته کامل: angebrochen] [فعل کمکی: haben ]

1 (جزئی) شکستن

1.ich habe mir einen Wirbel angebrochen.

1. من یک مهره‌ام را (به صورت جزئی) شکستم.