[اسم]

die Auszeit

/ˈaʊ̯sˌʦaɪ̯t/

قابل شمارش مونث

[جمع: Auszeiten] [ملکی: Auszeit]

1 وقفه تایم‌ اوت، وقت استراحت

1.Der 40-jährige Arbeiter will eine längere berufliche Auszeit nehmen.

1. کارگر 40‌ ساله یک وقفه کاری طولانی می‌خواهد بگیرد.
2.Sie haben sich eine Auszeit genommen.

2. آنها یک تایم‌ اوت گرفتند.