[فعل]

bewältigen

/bəˈvɛlˌtɪɡn̩/

فعل گذرا

[گذشته: bewältigte] [گذشته: bewältigte] [گذشته کامل: bewältigt] [فعل کمکی: haben ]

1 فایق آمدن از عهده برآمدن

1.Es gibt eine große Aufgabe zu bewältigen.

1. کاری بزرگ برای فایق آمدن وجود دارد.
2.Ich kann jedes Problem bei der Arbeit bewältigen.

2. من می‌توانم از عهده هر مشکلی در کار بربیایم.