[فعل]

hinfallen

/hɪnfalən/

فعل ناگذر

[گذشته: hinfiel] [گذشته: hinfiel] [گذشته کامل: hingefallen] [فعل کمکی: sein ]

1 زمین خوردن سقوط کردن

1.Vom Hinfallen kriegst du kein Veilchen.

1. از زمین خوردن تو چشمت سیاه نمی شود.