[فعل]

hupen

/ˈhuːpn̩/

فعل ناگذر

[گذشته: hupte] [گذشته: hupte] [گذشته کامل: gehupt] [فعل کمکی: haben ]

1 بوق زدن

1.Der Fahrer hupt ohne Grund.

1. راننده بدون دلیل بوق می‌زند.
2.Hier ist ein Krankenhaus. Hier darfst du nicht hupen.

2. اینجا یک بیمارستان است. اینجا شما اجازه ندارید بوق بزنید.