[فعل]

klarmachen

/ˈklaːɐ̯ˌmaxn̩/

فعل گذرا

[گذشته: machte klar] [گذشته: machte klar] [گذشته کامل: klargemacht] [فعل کمکی: haben ]

1 روشن کردن توضیح دادن

مترادف و متضاد darlegen deutlich machen verdeutlichen

1.Der Redner machte dem Publikum seine Meinung klar.

1. سخنران نظرش را برای شنوندگان روشن کرد.
2.Wie oft muss ich dir noch klarmachen, dass ich sonntags bis 12 Uhr schlafe?

2. چند بار دیگر باید برایت توضیح بدهم که من یک‌شنبه‌ها تا ساعت 12 می‌خوابم؟