[فعل]

mithalten

/ˈmɪtˌhaltn̩/

فعل ناگذر

[گذشته: hielt mit] [گذشته: hielt mit] [گذشته کامل: mitgehalten] [فعل کمکی: haben ]

1 همراهی‌ کردن ادامه ‌دادن

1.Er war nicht in der Lage, bei dem Wettbewerb mitzuhalten.

1. او در وضعیتی نبود که مسابقه را ادامه بدهد.

mit jemandem mithalten

کسی را همراهی کردن [به کسی رسیدن]

Mein Freund rennt so schnell, dass ich mit ihm nie mithalten kann.

دوستم آنقدر تند می‌دود که نمی‌توانم هیچ‌وقت او را همراهی بکنم [به او برسم].