[صفت]

ohnmächtig

/ˈoːnˌmɛçtɪç/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: ohnmächtiger] [حالت عالی: ohnmächtigsten]

1 بیهوش

1.Der Verletzte lag ohnmächtig am Boden.

1. مرد زخمی بیهوش روی زمین دراز کشیده بود.
2.Sanitäter trugen das ohnmächtige Mädchen an die frische Luft.

2. امدادگران دختر بیهوش را به هوای تازه بردند.