[فعل]

schmeicheln

/ˈʃmaɪ̯çl̩n/

فعل ناگذر

[گذشته: schmeichelte] [گذشته: schmeichelte] [گذشته کامل: schmeichelt] [فعل کمکی: haben ]

1 چاپلوسی‌ کردن تملق گفتن

jemandem schmeicheln

چاپلوسی کسی را کردن

1. Er schmeichelte ihr mit schönen Worten.

1. او با کلماتی زیبا چاپلوسی او را می‌کرد.
2. Sie schmeichelte mir mit vielen Komplimenten.

2. او با تعریف ‌‌و تمجیدهای متعدد چاپلوسی من را می‌کرد.