[فعل]

spucken

/ˈʃpʊkn̩/

فعل گذرا

[گذشته: spuckte] [گذشته: spuckte] [گذشته کامل: gespuckt] [فعل کمکی: haben ]

1 تف کردن آب دهان انداختن، تف انداختن

1.jemandem ins Gesicht spucken

1. به صورت کسی تف کردن
2.Peter spuckte auf den Boden.

2. "پیتر" بر روی زمین تف انداخت.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان