[فعل]

verbieten

/fɛɐ̯ˈbiːtn̩/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: verbot] [گذشته: verbot] [گذشته کامل: verboten] [فعل کمکی: haben ]

1 منع کردن قدغن کردن، ممنوع کردن

مترادف و متضاد untersagen verwehren verweigern erlauben

1.Ich werde meinen Kindern das Rauchen verbieten.

1. من بچه هایم را از سیگار کشیدن منع خواهم کرد.
2.Sie verbietet mir zu sprechen.

2. او من را از صحبت‌کردن منع می‌کند.