[صفت]

vertrauensselig

/fɛɐ̯ˈtʁaʊ̯ənsˌzeːlɪç/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: vertrauensseliger] [حالت عالی: vertrauensseligsten]

1 خوش‌باور ساده‌لوح، زودباور

مترادف و متضاد naiv

1.Der Alkohol machte sie vertrauensselig.

1. الکل او را خوش‌باور می‌کرد.
2.Ich war jung, eingebildet, töricht und vertrauensselig.

2. من جوان، مغرور، بی‌فکر و زود‌باور بودم.