[فعل]

zerspringen

/t͡sɛɐ̯ˈʃpʁɪŋən/

فعل ناگذر

[گذشته: zersprang] [گذشته: zersprang] [گذشته کامل: zersprungen] [فعل کمکی: sein ]

1 خرد شدن متلاشی ‌شدن

مترادف و متضاد auseinanderbrechen entzweispringen

1.Das Glas fiel zu Boden und zersprang.

1. شیشه به زمین افتاد و خرد شد.
2.Die Hitze des Ofens führte dazu, dass die Vase aus Ton zersprang.

2. حرارت اجاق باعث شد که گلدان رسی خرد شود.