[فعل]

zugeben

/ɡeːbən/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: gab zu] [گذشته: gab zu] [گذشته کامل: zugegeben] [فعل کمکی: haben ]

1 اعتراف کردن پذیرفتن

مترادف و متضاد bekennen eingestehen zustimmen

1.Ich musste zugeben, dass das Missverständnis mein Fehler war.

1. من باید اعتراف می‌کردم که این سوءتفاهم اشتباه من بود.
2.Ute hat zugegeben, einen Fehler gemacht zu haben.

2. "اوته" اعتراف کرد که یک اشتباه کرده‌است.