1 . رد کردن
[فعل]

anfechten

/ˈanˌfɛçtn̩/
فعل بی قاعده فعل گذرا
[گذشته: focht an] [گذشته: focht an] [گذشته کامل: angefochten] [فعل کمکی: haben ]

1 رد کردن معتبر ندانستن

  • 1.Die Opposition hat die Wahlergebnisse angefochten.
    1. مخالفین نتایج انتخابات را معتبر ندانستند.
  • 2.ein Urteil anfechten
    2. رای دادگاه را رد کردن
تصاویر
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان