[فعل]

untersagen

/ˌʊntɐˈzaːɡn̩/

فعل گذرا

[گذشته: untersagte] [گذشته: untersagte] [گذشته کامل: untersagt] [فعل کمکی: haben ]

1 ممنوع کردن منع کردن

مترادف و متضاد verbieten verhindern verweigern erlauben

(jemandem) etwas untersagen

چیزی را برای کسی ممنوع کردن [از کسی چیزی را منع کردن]

1. Der Lungenfacharzt untersagte mir zu rauchen.

1. متخصص ریه من را از کشیدن سیگار منع کرد.
2. Die Firma untersagt das Rauchen im gesamten Gebäude.

2. شرکت سیگارکشیدن را در تمام ساختمان ممنوع کرد.