[صفت]

placid

/ˈplæsɪd/

قابل مقایسه

[حالت تفضیلی: more placid] [حالت عالی: most placid]

1 آرام متین، سر به راه

مترادف و متضاد calm peaceful

1.a placid, contented man

1. مردی متین و خرسند
2.The placid nature of her personality made her easy to work with.

2. ذات آرام شخصیت او کار کردن با او را آسان می کرد.