[اسم]

proof positive

/pɹˈuːf pˈɑːzɪtˌɪv/

غیرقابل شمارش

1 مدرک قطعی مدرک مسلم

1.He still needs proof positive of her love.

1. او هنوز به مدرکی قطعی از عشق او نیاز دارد.