[فعل]

to walk out

/wɔk aʊt/

فعل ناگذر

[گذشته: walked out] [گذشته: walked out] [گذشته کامل: walked out]

1 با عصبانیت ترک کردن از روی نارضایتی جایی را ترک کردن

1.He walked out of the meeting.

1. او با عصبانیت جلسه را ترک کرد.
2.They hinted that they would walk out of the peace talks.

2. آنها اشاره کردند که مذاکرات صلح را ترک خواهند کرد.