[فعل]

obligar

/ˌɔβliɣˈaɾ/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته: obligué] [حال: obligo] [گذشته: obligué] [گذشته کامل: obligado]

1 مجبور کردن به‌زور وادار کردن

1.El policía me obligó a detenerme aunque no manejaba sobre el límite de velocidad.

1. با اینکه من بیشتر از سرعت مجاز نمی‌رفتم، پلیس من را مجبور کرد که توقف کنم.