[فعل]

éclabousser

/eklabuse/

فعل گذرا

[گذشته کامل: éclaboussé] [حالت وصفی: éclaboussant] [فعل کمکی: avoir ]

1 خاطر (کسی را) مکدر کردن حال (کسی را) گرفتن

1.Il cherche à nous éclabousser.

1. او به دنبال گرفتن حال ماست.
2.Sa conduite scandaleuse éclabousse toute sa famille.

2. رانندگی مفتضحانه‌اش خاطر تمام خانواده‌اش را مکدر می‌کند.