1 . پوچ 2 . (تئاتر) معناباخته 3 . (فلسفه) باطل
[صفت]

absurde

/apsyʀd/
قابل مقایسه
[حالت مونث: absurde] [جمع مونث: absurdes] [جمع مذکر: absurdes]

1 پوچ بی معنی، احمقانه

  • 1.Cette idée est complètement absurde.
    1. این ایده کاملا بی معنی (پوچ) است.
  • 2.Proposer un traitement sans diagnostic préalable serait absurde.
    2. پیشنهاد کردن درمان بدون تشخیص قبلی احمقانه (شاید) خواهد بود.

2 (تئاتر) معناباخته

[اسم]

l'absurde

/apsyʀd/
قابل شمارش مذکر

3 (فلسفه) باطل پوچی، محال

  • 1.Kafka a créé un courant littéraire traitant de l'absurde.
    1. "کافکا" یک جریان ادبی از (فلسفه) باطل پروراند [ایجاد کرد].
  • 2.Philosophie de l'absurde.
    2. فلسفه پوچی [پوچ‌گرایی].
تصاویر
کلمات نزدیک
دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان