[صفت]

analphabète

/analfabɛt/

غیرقابل مقایسه

[حالت مونث: analphabète] [جمع مونث: analphabètes] [جمع مذکر: analphabètes]

1 بی‌سواد

1.Il n'est jamais allé à l'école, il est analphabète.

1. او هیچ‌گاه به مدرسه نرفته است، او بی‌سواد است.
2.J'apprends aux adultes analphabètes comment lire et écrire.

2. من به افراد بالغ بی‌سواد یاد می‌دهم چگونه بخوانند و بنویسند.

[اسم]

l'analphabète

/analfabɛt/

قابل شمارش مذکر

[جمع: analphabètes] [مونث: analphabète]

2 (فرد) بی‌سواد

1.J’étais un analphabète. Je voulais m’instruire.

1. من یک بی‌سواد بودم، می‌خواستم آموزش ببینم.
2.Les analphabètes n'arrivent pas à repérer les syllabes.

2. (افراد) بی‌سواد نتوانستند سیلاب‌ها را تشخیص دهند.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان