[فعل]

balancer

/balɑ̃se/

فعل گذرا

[فعل کمکی: avoir ]

1 تاب دادن تکان دادن

1.Balancer un enfant pour l'endormir

1. بچه‌ای را تکان دادن تا خوابش ببرد

2 تعادل (چیزی را) حفظ کردن متعادل نگه داشتن

1.Balancer un compte

1. تعادل حساب بانکی را حفظ کردن

3 تردید داشتن مردد بودن

1.Il balançait encore et ne pouvait se décider.

1. او همچنان تردید داشت و نمی‌توانست تصمیم بگیرد.
2.Son cœur balançait entre ces deux hommes.

2. قلبش [دلش] بین این دو مرد مردد بود.

4 خلاص شدن مرخص کردن

1.Il a balancé ses vieux vêtements.

1. او خودش را از شر لباس‌های کهنه‌اش خلاص کرد.
2.Il veut balancer son employé.

2. او می‌خواهد کارمندش را مرخص کند.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان