[قید]

bruyamment

/bʀyjamɑ̃/

غیرقابل مقایسه

1 با صدای بلند

1.Il ronflait bruyamment pendant son sommeil.

1. او هنگام خوابش با صدای بلند خر و پف می‌کرد.
2.Se moucher bruyamment.

2. با صدای بلند فین کردن.