[فعل]

charger

/ʃaʀʒe/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: chargé] [حالت وصفی: chargeant] [فعل کمکی: avoir ]

1 به عهده‌ (کسی) گذاشتن سپردن به

1.Je te charge de la comptabilité.

1. من حسابداری را به عهده‌ی تو می‌گذارم.
2.Le directeur m'a chargé de la gestion du projet.

2. مدیر مدیریت پروژه را به من سپرد.