[فعل]

désoler

/dezɔle/

فعل گذرا

[گذشته کامل: désolé] [حالت وصفی: désolant] [فعل کمکی: avoir ]

1 غمگین کردن ناراحت کردن، متاثر کردن

1.Cette pluie me désole.

1. این باران مرا غمگین می‌کند.
2.Le départ annoncé de leur collègue désola le personnel.

2. خبر رفتن همکارشان، کارکنان را ناراحت کرد.