[اسم]

l'ermitage

/ɛʀmitaʒ/

قابل شمارش مذکر

1 گوشه عزلت خلوتگاه، جای دنج

1.Elle a besoin de repos, elle a loué un ermitage.

1. او به استراحت نیاز دارد، او جای دنجی اجاره کرده است.
2.Vivre dans un ermitage.

2. زندگی کردن در گوشه عزلت.