[اسم]

l'ermite

/ɛʀmit/

قابل شمارش مذکر

1 راهب گوشه‌نشین، عابد، تارک دنیا

1.Ce jeune homme est très solitaire et vit comme un ermite.

1. این مرد جوان بسیار گوشه‌گیر است و مانند یک تارک دنیا زندگی می‌کند.
2.Une ermite aurait vécu dans cette grotte.

2. یک راهب در این غار زندگی می‌کرده است.