[اسم]

la faveur

/favœʀ/

قابل شمارش مونث

1 لطف مرحمت

1.Faire une faveur à quelqu'un est un acte de générosité.

1. به کسی لطف کردن عملی از روی بخشندگی است.
2.Il a obtenu la faveur de son chef.

2. لطف رئیسش مشمول حالش شد.