[فعل]

frauder

/fʁode/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: fraudé] [حالت وصفی: fraudant] [فعل کمکی: avoir ]

1 کلاهبرداری کردن

1.Frauder à un examen.

1. تقلب کردن در یک امتحان.
2.Je n'avais pas l'intention de frauder.

2. من قصد کلاهبرداری کردن نداشتم.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان