[اسم]

l'intelligence

/ɛ̃teliʒɑ̃s/

قابل شمارش مونث

1 هوش ذکاوت

1.Il a une intelligence extraordinaire, c'est un génie.

1. او یک هوش فوق العاده دارد، این یک نبوغ است.
2.L'étudiant a surpris son professeur par son intelligence.

2. دانشجو توسط ذکاوتش، استادش را غافلگیر کرد.