[فعل]

interloquer

/ɛ̃tɛʁlɔkˈe/

فعل گذرا

[گذشته کامل: interloqué] [حالت وصفی: interloquant] [فعل کمکی: avoir ]

1 از جا پراندن شوکه کردن

1.Cette réflexion l'a interloqué.

1. این فکر او را شوکه کرد.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان