[فعل]

inventer

/ɛ̃vɑ̃te/

فعل گذرا و ناگذر

1 اختراع کردن

2 از خود درآوردن ساختن، سرهم کردن

1.Elle a encore inventé une histoire extravagante.

1. او باز هم یک داستان عجیب و غریب سرهم کرده است.
2.Je ne sais pas qui a inventé cette expression.

2. من نمی‌دانم چه کسی این اصطلاح را از خود درآورده است.

3 (عامیانه) در سر پروراندن خیال پردازی کردن، خواب چیزی را دیدن (s'inventer)

1.Lassée par son quotidien, Marion s'invente une vie meilleure.

1. خسته از (زندگی) روزانه‌اش، "ماریون" زندگی بهتری در سر می‌پروراند.

تصاویر

کلمات نزدیک

دانلود اپلیکیشن آموزشی + دیکشنری رایگان