[فعل]

mandater

/mɑ̃date/

فعل گذرا

[گذشته کامل: mandaté] [حالت وصفی: mandatant] [فعل کمکی: avoir ]

1 به نمایندگی انتخاب کردن منصوب کردن

1.Mandater qqn pour la gestion d'une affaire.

1. به نمایندگی انتخاب کردن شخصی برای مدیریت کاری.
2.Un groupe d'experts a été mandaté pour constater les dégâts.

2. گروهی از متخصصان برای ثبت کردن خسارات منصوب شدند.