[فعل]

narguer

/naʀge/

فعل گذرا

[گذشته کامل: nargué] [حالت وصفی: narguant] [فعل کمکی: avoir ]

1 طعنه زدن به مسخره گرفتن

1.C'est un casse-cou, il nargue le danger continuellement.

1. او یک آدم بی کله است، همیشه خطر را به مسخره می‌گیرد.
2.J'ignore ma sœur chaque fois qu'elle me nargue.

2. خواهرم را نادیده می‌گیرم هربار که به من طعنه می‌زند.