[فعل]

observer

/ɔpsɛʀve/

فعل گذرا

[گذشته کامل: observé] [حالت وصفی: observant] [فعل کمکی: avoir ]

1 مشاهده کردن بررسی کردن

1.Ce scientifique a observé la cellule au microscope.

1. این دانشمند سلول را زیر میکروسکوپ بررسی کرد.
2.Il observe les étoiles au mois d'août.

2. او در ماه اوت ستاره‌ها را مشاهده می‌کند.