[اسم]

la perpétuité

/pɛʀpetɥite/

قابل شمارش مونث

1 جاودانگی ابدیت، ابد

1.Il est condamné à la prison à perpétuité.

1. او محکوم به حبس ابد است.
2.La perpétuité de l'Homme n'est pas assurée scientifiquement.

2. جاودانگی بشر از لحاظ علمی ثابت نشده است.