[اسم]

le plein air

/plɛ̃ ɛʀ/

غیرقابل شمارش مذکر

1 (در) هوای آزاد بیرون

1.Les enfants jouent en plein air.

1. بچه‌ها در هوای آزاد بازی می‌کنند.
2.Les sports de plein air sont plus agréables lorsqu'il fait beau.

2. ورزش‌های هوای آزاد، هنگامی که هوا خوب است، دلچسب‌تر است.