[اسم]

la pureté

/pyʀte/

قابل شمارش مونث

1 خلوص خالصی

1.Il a vérifié la pureté de l'eau avant de boire.

1. او قبل از نوشیدن خلوص آب را بررسی کرد.
2.Le bijoutier recherche des pierres d'une grande pureté.

2. جواهرساز به دنبال سنگ‌هایی با خلوص بالا [زیاد] است.