[فعل]

régner

/ʀeɲe/

فعل بی قاعده فعل ناگذر

[گذشته کامل: régné] [حالت وصفی: régnant] [فعل کمکی: avoir ]

1 سلطنت کردن حکومت کردن، فرمانروایی کردن

1.La Reine Elisabeth II règne actuellement sur la Grande-Bretagne.

1. ملکه الیزابت دوم در حال حاضر در بریتانیای کبیر سلطنت می‌کند.
2.Les rois ne règnent plus en France.

2. شاه‌ها دیگر در فرانسه حکومت نمی‌کنند.