[فعل]

ronchonner

/ʀɔ̃ʃɔne/

فعل ناگذر

[گذشته کامل: ronchonné] [حالت وصفی: ronchonnant] [فعل کمکی: avoir ]

1 غر زدن نق زدن

مترادف و متضاد rouspéter

1.Comme il se faisait encore disputer, il partit en ronchonnant.

1. او به دلیل اینکه باز هم بحث کرده بود، در حال غر زدن رفت.
2.Mon fils ronchonne quand je lui sers des légumes.

2. پسرم نق می‌زند وقتی برایش سبزیجات سرو می‌کنم.