[فعل]

transgresser

/tʀɑ̃sgʀese/

فعل گذرا

[گذشته کامل: transgressé] [حالت وصفی: transgressant] [فعل کمکی: avoir ]

1 تخطی کردن تجاوز کردن، تخلف کردن

1.Il est renvoyé pour avoir transgressé le règlement.

1. او به دلیل تخطی کردن از قانون اخراج شده است.
2.Voici un ordre qu'il est difficile de transgresser.

2. این دستوری است که تخطی کردن از آن سخت است.