[فعل]

vérifier

/veʀifje/

فعل بی قاعده فعل گذرا

[گذشته کامل: vérifié] [حالت وصفی: vérifiant] [فعل کمکی: avoir ]

1 بررسی کردن بازبینی کردن، چک کردن، دوباره نگاه کردن

مترادف و متضاد confirmer contrôler infirmer

vérifier quelque chose

چیزی را بررسی کردن

1. L'enseignant a vérifié l'orthographe d'un mot dans le dictionnaire.

1. معلم دیکته یک کلمه را در فرهنگ‌لغت نگاه کرد.
2. Le policier a interrogé le suspect pour vérifier son alibi.

2. پلیس برای بررسی کردن شواهد مبنی بر عدم حضور در محل وقوع جرم، از مظنون بازجویی کرد.

مترادف و متضاد essayer tester

vérifier quelque chose

چیزی را امتحان کردن

1. Je vérifie les freins de ma voiture pour voir si ça marche.

1. ترمز ماشینم را امتحان می‌کنم ببینم کار می‌کند.
2. Nous vérifions toujours nos hypothèses.

2. ما همیشه فرضیه‌هایمان را امتحان می‌کنیم.